Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Χικ! (2)


Βακχικόν 

Από του κόσμου κεκμηκώς την πλάνον αστασίαν,
εντός του ποτηρίου μου εύρον την ησυχίαν·
ζωήν κ' ελπίδα εν αυτώ και πόθους εσωκλείω·
δότε να πίω.

Μακράν εδώ των συμφορών, των θυελλών του βίου,
αισθάνομ' ως διασωθείς ναύτης εκ ναυαγίου
κ' εν ασφαλεί ευρισκόμενος εντός λιμένος πλοίω.
Δος μοι να πίω.

Ω! υγιής του οίνου μου ζέσις, απομακρύνεις
πάσαν ψυχράν επιρροήν. Φθόνου ή καταισχύνης,
ή μίσους, ή διαβολών, δεν με εγγίζει κρύο·
δότε να πίω.

Την άχαριν αλήθειαν γυμνήν δεν βλέπω πλέον.
Άλλην απήλαυσα ζωήν, και κόσμον έχω νέον·
εν των ονείρων τω ευρεί ευρίσκομαι πεδίω -
δος, δος να πίω!

Και αν ήναι δηλητήριον, και αν εύρω την πικρίαν
της τελευτής εντός αυτού, εύρον πλην ευτυχίαν,
τέρψιν, χαράν, και έπαρσιν εν τω δηλητηρίω·
δότε να πίω!

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

σκιές


Καλοκαίρι του 2010, Rockwave, Μαλακάσα και κόσμος πολύς. Πριν αρχίσουν οι ροκ εκπτώσεις και τα φτωχά line up, εκείνη η χρονιά ήταν ένα από τα τελευταία πληθωρικά ροκ φεστιβάλ με γοητευτικά ονόματα. Ανάμεσα στους καλεσμένους, ένας διακριτικός, χαμηλών τόνων κύριος: ο DJ Shadow. Έπαιξε στη μικρή σκηνή του φεστιβάλ, μέσα σε μία σφαίρα. Το έγκλειστο πιλοτήριο του, γεμάτο οθόνες, κουμπάκια, καλώδια και ηλεκτρισμό. Ένα φουτουριστικό πιλοτήριο, μία space bubble (πιο τεχνολογικά ανεπτυγμένη από τη διαστημική φούσκα με την οποία συνηθίζει να ταξιδεύει στα live του ο Wayne Coyne των Flaimg Lips, αξίζει αναζήτησης στο youtube). Και όλες οι τάσεις, όλα τα μοτίβα μπήκαν στο μίξερ. Trip-hop, instrumental, hip hop, jazz, funk, ψυχεδέλεια, όλα μπλέχτηκαν τόσο αρμονικά, και την ώρα του Organ Donor, όταν το εκκλησιαστικό όργανο ήχησε το γνώριμο ριφ ο κόσμος κάτω από τη σκηνή άρχισε να χορεύει εκστατικά. Αξιομνημόνευτη εμφάνιση, μα φεύγοντας σχολιάσαμε πως ίσως να ήταν πιο ταιριαστός όχι στην έξοχή, μα σε ένα πιο urban περιβάλλον.
Κάτι τέτοιο θα δούμε τώρα, την Παρασκευή 8 Μαρτίου στο Inbox Club (πρώην Club 22). Ο DJ Shadow επιστρέφει με καινούριο υλικό από την τελευταία του δουλειά «The Less you Know, The Better», όπου ο Αμερικάνος DJ, με εργαλεία του τα pick ups, σαμπλάρει από μια μεγάλη γκάμα ήχων και ρυθμών: από μέταλ μέχρι funky και από ροκ μέχρι soul και δημιουργεί έναν ποικιλόμορφο δίσκο γεμάτο γρήγορη ροή, δυνατά ξεσπάσματα και μουσικά σκαμπανεβάσματα. Μαζί του, ασφαλώς, και το Entroducing, το δυναμικό ξεκίνημα, η σκιά που ακολουθεί παντού τον DJ Shadow, ένας δίσκος σταθμός για την σύγχρονη electronica (που καταχωρήθηκε στο βιβλίο guiness ως ο πρώτος δίσκος που ηχογραφήθηκε αποκλειστικά με samples). Κι όλα, ακόμη και τα αξιόλογα support (Cayetoano Soundsystem, Dj Booker, Saddarkie) γεμίζουν υποσχέσεις για μια εκρηκτική, ηλεκτρισμένη νύχτα γεμάτη μουσική και εντάσεις. Μένει να δούμε τι σταθμούς θα επιλέξει αυτή τη φορά στην εμφάνισή του o DJ Shadow, που θα σταθεί, τι θα προσεγγίσει και τι θα υπενθυμίσει. 

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

8


Sigur Ros, δυναμική εμφάνιση, αρμονικότερο σύνολο
Του Σπυρου Γιαννακοπουλου
ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Οι Sigur Ros εμφανίστηκαν και ξεκίνησαν να παίζουν πίσω από ένα λευκό πέπλο. Διακρίναμε μόνο τις σκιές τους. Ενα παιχνίδι σκιών που γιγάντωναν όταν οι προβολείς φώτιζαν τους μουσικούς. Κι οι ambient ήχοι τους, οι κρυστάλλινες, λευκές μελωδίες των Ισλανδών τύλιξαν γύρω μας τον πέπλο. Μάτια μισόκλειστα, χείλη σφιγμένα, ο νους να ταξιδεύει και η σαν ξωτικού φωνή του Jonsi να αγγίζει κατευθείαν την ψυχή. Ο Jonsi, πρωταγωνιστής στο όνειρο, να δαμάζει την κιθάρα του με το δοξάρι.
Ξάφνου, ο πέπλος έπεσε και οι Sigur Ros ήρθαν πιο κοντά μας. Το κοινό αποθέωνε. Το κοινό του Βερολίνου, που έκανε τη συναυλία sold-out μήνες πριν από το γεγονός, γέμισε (με πολιτισμένο τρόπο) το χιονισμένο Tempodrom, έναν πολύ όμορφο συναυλιακό χώρο. Εκείνο το παγωμένο (για τα μεσογειακά δεδομένα) βράδυ της περασμένης Παρασκευής αντήχησαν οι post rock συνθέσεις του σημαντικότερου ίσως post rock συγκροτήματος μαζί με τους Godspeed You! Black Emperor. Μέτρο σύγκρισης υπήρχε και οι προσδοκίες ήταν πολύ ψηλά. Είχαμε ξαναδεί τους Sigur Ros το 2008 στο Alexandra Palace του Λονδίνου, όταν μόλις είχαν κυκλοφορήσει το With a Buzz in Our Ears We Play Endlessly, δίσκο με τον οποίο έκαναν ολοφάνερη τη διάθεσή τους να αναζητήσουν, να προσθέσουν νέα στοιχεία και να εξελιχθούν - και όπως είναι επόμενο έπειτα από τέτοιες προθέσεις, κατάφεραν να διχάσουν. Τι χαρά που εκείνα τα δύο live στην αγγλική πρωτεύουσα μαγνητοσκοπήθηκαν και έγιναν το INNI (προβλήθηκε τον προηγούμενο Σεπτέμβρη στις Νύχτες Πρεμιέρας και κυκλοφορεί σε DVD και Blu Ray), ένα αποτύπωμα της συναυλίας με ύφος ντοκιμαντέρ που καταφέρνει περίτεχνα να συγκρατήσει το πάθος και το ξεχωριστό ταλέντο του συγκροτήματος, το κοινό που μαγεμένο αντιδρά στις μελωδίες, την κάθαρση και τη γαλήνη. «Τώρα θα μας πιστεύουν», μου είπε μετά την προβολή της ταινίας ένας φίλος με τον οποίο είχαμε ταξιδέψει για να τους δούμε σε εκείνο το live.

Νέος δίσκος
Το 2013 οι Sigur Ros επιστρέφουν με νέο δίσκο, το «Valtari». Και η περιοδεία τους χαίρει θερμότατης υποδοχής με sold-out σταθμούς. Το ισλανδικό συγκρότημα αυτή τη φορά δεν είναι επιβλητικό και άμεσο όπως στο INNI (ήταν άλλο το κοινό, άλλος ο χώρος, άλλη η στιγμή), δεν είναι μινιμαλιστικό όπως στο HEIMA, την περιοδεία πίσω στο σπίτι του, στην Ιθάκη του, όπου γύριζε την Ισλανδία παίζοντας χωρίς ηλεκτρισμό σε πολιτιστικά κέντρα μικρών πόλεων της επαρχίας ή στη φύση μπροστά σε ολιγάριθμο κοινό κατασκηνωτών και εκδρομέων. Αυτή τη φορά στο Βερολίνο οι Sigur Ros ήταν συμπαγείς, ηλεκτρισμένοι και δυναμικοί. Η μπάντα μεγαλύτερη, περισσότερα όργανα, περισσότερα μέλη, ένα σύνολο χωρίς εγώ, αρμονικά δομημένο. Ενα σύνολο μουσικών που κρατούσε απόσταση. Ηθελες να πλησιάσεις και δεν σε άφηναν. Πρώτα ο πέπλος που τους περιέβαλλε, μετά το σκοτάδι, τα λευκά φώτα που τους μεγέθυναν. Και η μουσική τους γεμάτη αντιθέσεις: μελωδία και εξάρσεις, γαλήνη και χάος, λυρισμός και ροκ. Δυνατές, εκκωφαντικές εναλλαγές. Αδύνατον να πας κοντά. Ομως ένιωθες να πλημμυρίζεις. Μέχρι το κλείσιμο, που στο άτιτλο 8, το όγδοο κομμάτι από τον δίσκο με τις παρενθέσεις, το φράγμα έσπασε. Και τα συναισθήματα εξερράγησαν γιορτινά, σαν βεγγαλικά στον νυχτερινό ουρανό.