Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

πάντα

Στα μάτια της χάνομαι. Κάποιες φορές κοιτάζω τα μάτια της και νιώθω να βλέπω τα πάντα. Όχι τα πάντα τα ζώα, αυτά τα αρκουδάκια. Εννοώ ότι βλέπω τα πάντα τα πράγματα. Δηλαδή ότι βλέπω όλα τα πράγματα. Αλλά όχι τα άσχημα πράγματα όπως σκοτωμούς, κακά κλπ. Βλέπω μόνο ωραία πράγματα, όπως λουλούδια, γυναίκες με ωραίο στήθος και τέτοια. Βέβαια, βλέπω και τα πάντα τα αρκουδάκια, γιατί και αυτά είναι στα ωραία πράγματα που μπορεί να δει κανείς. Είναι πολύ γλυκούλικα τα πάντα, τα αρκουδάκια. Αχ τα μάτια της!





Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

cummings

may i feel said he
(i'll squeal said she
just once said he)
it's fun said she
  
(may i touch said he
how much said she
a lot said he)
why not said she 
  
(let's go said he
not too far said she
what's too far said he
where you are said she)  


may i stay said he
which way said she
like this said he
if you kiss said she


may i move said he
is it love said she)
if you're willing said he
(but you're killing said she


but it's life said he
but your wife said she
now said he)
ow said she


(tiptop said he
don't stop said she
oh no said he)
go slow said she 
  
(cccome?said he
ummm said she)
you're divine!said he
(you are Mine said she)

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

μωρά


Όταν ο Neil Gaiman πήγαινε σχολείο είχε εκφράσει σε έναν σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού την επιθυμία του να γράφει ιστορίες για κόμικ. Ο σύμβουλος του είπε να προσγειωθεί και πως σύμφωνα με το τεστ δεξιοτήτων θα γινόταν καλός λογιστής. Ευτυχώς ο Gaiman παράκουσε. Δες εδώ μια λιγότερη γνωστή δουλειά του. (κάνε κλικ στο εδώ)

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

επιθυμία


Στο Sandman, το σπουδαίο κόμικ δημιούργημα του Neil Gaiman, υπάρχουν, πέραν των δέκα βασικών τόμων που εξιστορούν το έπος του θεού των ονείρων, κάποιες συμπληρωματικές ιστορίες, spin offs, όπως λέγονται στον χώρο του κόμικ. Ένα από αυτά είναι το Endless Nights, αιώνιες νύχτες, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis. Πρόκειται για επτά διηγήματα που το κάθε ένα αφηγείται μια ιστορία από τους Αιώνιους: Dream, Death, Doom, Destiny, Delirium, Despair, Desire (=Όνειρο, Θάνατος, Όλεθρος, Πεπρωμένο, Παραλήρημα, Απόγνωση, Επιθυμία, τα πρωτότυπα ονόματα όλα ξεκινούν από D, κάτι που χάνεται στην ελληνική μετάφραση.) Όλοι τους απεικονίζουν μια σημαντική πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης και οι ιστορίες τους συνδυάζουν την απλότητα του παραμυθιού με τις ανατρεπτικές τάσεις της σύγχρονης μυθοπλασίας. Κάθε ιστορία του Gaiman έχει σχεδιάσει κάποιος διαφορετικός καλλιτέχνης και την ιστορία του Desire (=Επιθυμία) δε θα μπορούσε να έχει σχεδιάσει κάποιος άλλος καλύτερα από τον Milo Manara. Η Επιθυμία του Gaiman έγινε μια ερωτική ιστορία πάθους.


Η ερωτική επιθυμία δεν έχει βρει καλύτερο σχεδιαστή από τον Ιταλό σχεδιαστή και η επιθυμία να τον γνωρίσουμε γέμισε το αμφιθέατρο της Αμερικανικής Ένωσης στα πλαίσια του επιτυχημένου Comicdom. Ο Μανάρα, που έχει γυρίσει όλα τα μεγάλα comic festival του κόσμου (Angouleme, San Diego, κ.α.), θέλησε να συγχαρεί τα παιδιά που διοργανώνουν ένα τόσο πετυχημένο φεστιβάλ σε περιόδους κρίσης. Ο Ιταλός καλλιτέχνης συζήτησε με το κοινό για σχεδόν δύο ώρες. Η πρώτη ερώτηση που του έγινε αφορούσε την πιο πάνω συνεργασία του με τον Gaiman, καθώς είναι μια από τις πιο αξιόλογες συνευρέσεις ενός καθαρά ευρωπαίου δημιουργού σε ιστορία τους αμερικάνικης DC. Μίλησε για ώρα για τον Hugo Pratt. «Ήταν ζόρικος τύπος αλλά μιλούσαμε την ίδια ιταλική διάλεκτο γεγονός που μας έφερε πιο κοντά». Στάθηκε στις δημιουργίες που έκαναν μαζί, το El Gaucho και το Indian Summer, δύο ιστορίες με φόντο την βιαιότητα των αποικιοκρατών. Πήρε πολλά στοιχεία από τη δουλειά του Pratt και «κάποια στιγμή έκανα ένα οδοιπορικό στην λατινική Αμερική για να αναζητήσω τα χνάρια και τα βιώματα του Hugo Pratt.» Ανέφερε πως από τις πρώτες κοπέλες που πόζαραν για αυτόν ήταν η Μόνικα Μπελούτσι και η Κάρλα Μπρούνι (με την πρώτη διατηρεί ακόμη επαφή), κι ένα αμφιθέατρο ξέσπασε σε χάχανα όταν κάποιος ζήτησε τηλέφωνα και διευθύνσεις από τα μοντέλα που χρησιμοποιεί. Μετά τη συζήτηση υπόγραφε και σχεδίαζε ακούραστα για πάνω από τρεις ώρες.